Coşkun’un “İstifam isteniyor” dediği ve Cumhhuriyet’te yayınlanan yazının tamamı şöyle:
Rüzgârsız bir havada dönen fırıldağın elbette bir üfleyeni vardır.
Bir asırlık çınar olan Cumhuriyet gazetesi bir Kuvayı Ulusala kuruluşudur.
Yüzyıl boyunca ona saldırılmış, ele geçirme hareketleri olmuş lakin bu kale işgal edilememiştir.
EN ‘GÜVENİLİR’ GAZETE
Dünyanın en saygın üniversitelerinden İngiltere’deki Oxford ve Reuters Gazetecilik Çalışmaları Enstitüsü, 2023 Dijital Haber Raporu’nu yayımladı. Bu rapora nazaran Cumhuriyet, tekrar Türkiye’nin en emniyetli gazetesi seçildi. (Cumhuriyet, 16 Haziran 2023)
Ancak Cumhuriyet gazetesi son günlerde sürdürülen ağır hücumların odak noktası durumundadır.
Bu taarruzlar karşısında, bahisleri tüm açıklığıyla ortaya koyan bir yazı yazmak durumunda kaldık. Bu yazıyı yazarken çok üzülüyorum, onun nedenini de kısaca belirteyim.
Türkiye çok kuvvetli bir seçimden çıktı. Demokrasi, laiklik ve Cumhuriyet kazanımlarının siyasal kuruluşu olan CHP tartışmalar içinde. Türkiye giderek ağırlaşan bir ekonomik durumla karşı karşıya. Döviz kurları yükselişte, enflasyon artıyor. Emekliler ve dar gelirliler güç durumda.
Eleştirel gazetelerin tümü (Sözcü, BirGün, Üniversal, Korkusuz, Karar vb.) döviz yükselişleri nedeniyle ekonomik taraftan çok güç duruma girdiler. Yaşamsal bir sorun karşısındalar.
İşte böylesi bir ortamda bilhassa son bir aydır, gündem saptırılarak Cumhuriyet’e karşı ısrarla bir hücum kampanyası sürdürülüyor.
NEDEN
Cumhuriyet gazetesinin tarihinde, gazeteye hâkim olmak için denemeler yapılmıştır.
Yunus Nadi vefat edince bir müddet sonra gazetenin düşünsel çizgisini emek kısmının yanına çeken Nadir Nadi’ye kumpas yapılmış, kendisi bir yılı aşkın bir müddet gazete idaresinden uzaklaştırılmıştı.
Nadir Nadi vefat edince 1991’de de bir iç idare darbesiyle İlhan Selçuk, yakın çalışma arkadaşları Ali Sirmen, Uğur Mumcu, Oktay Akbal ile birlikte gazete dışında bırakılmış ve fakat 1992’de gazeteye gelebilmişti.
İlhan Selçuk 2010 yılında vefat edince de kimi ikinci cumhuriyetçiler gazeteyi ele geçirdiler. Tüm mallarını sattılar, milyonlarca lira borç yaptılar. O kümeyle çaba de 4 yıl sürdü. Yargıtay kararıyla Cumhuriyet Vakfı’nda tekrar seçim yapıldı. Ben gazeteye böylece dönebildim. Beş yıl içinde tüm borçlar ödendi, gazete tekrar Atatürkçü çizgiye oturdu. Ankara’da 6 katlı bir binaya sahip olundu. İşte tam bu etapta tekrar gazeteyi ele geçirme hareketi başlatıldı.
Bir saygınlık kurumu olan Cumhuriyet’e, en muteber gazeteye hâkim olmak, onun tesiri ve gücünden yararlanmak, bu gücü kullanmak ve ayrıcalığını elde etmek, bir ihtiras olarak ortaya çıktı.
Gazeteyi yayımlamakla yükümlü Cumhuriyet Vakfı ve ona bağlı şirketin içinde idareye talip olan bir küme ortaya çıktı. Bu üzere oluşumlar toplumsal-sosyoloji gereği bir örgütlenmedir. Bir baş, bir yönlendirilmeye gereksinme gösterir.
Bu hareketin de kuşkusuz bir başı var, kümenin ögeleri var. Bu mevzuyu kişiselleştirmemek için isimlere girmiyorum.
İŞİN ESASI
İşin temeli, gazetenin tüm ünitelerine hâkim olmak istemiyle başladı. Bunlara mahzur oldum. Gazetenin kurumlaşması için çalıştım. Ferdî birimleşmeleri engelledim. Bana karşı çıkış başladı.
Ancak ideolojik bir olay, ideolojik bir istem açıkça gözümün açılmasını sağladı. Şöyle ki:
Üsküdar Üniversitesi’ne, partili Cumhurbaşkanı Erdoğan tarafından rektör olarak atanan bir bireyle yapılan söyleşinin yayımlanmasını engelledim.
Said Nursi platformu ve Said Nursi kürsüsüne sahip olan bir üniversitenin rektörü kim olursa olsun onun söyleşisi Cumhuriyet gazetesinde yer alamazdı. ADD tarafından 2022 yılının Atatürkçüsü seçilen, Atatürk hakkında 20’ye yakın kitap yazan Alev Coşkun zati buna müsaade veremezdi. Fakat bu hareket bana karşı yapılan teşebbüslerin bir anda üst seviyeye taşınmasının nedeni oldu. Düğmeye basıldı.
ÇELİŞKİLİ KONULAR
Aynı küme, Cumhuriyet gazetesinin arşivinin NFT olarak satılmak istendiğini ileri sürerek Cumhuriyet Vakfı içinde ısrarlı bir tartışma ortamı yarattı.
NFT ismi verilen bahis şudur: Cumhuriyet Vakfı’nın malı olan 100 yıllık Cumhuriyet arşivi kuşkusuz milyonlarca haber, makale ve tarihi fotoğraflara sahiptir.
Bu arşiv herkesin yararlanmasına açıktır. İsteyen herkes kesim başına 9 TL ödeyerek istediği haberi ya da resmi satın alabilir.
Bir şirket, arşivden kimi kıymetli fotoğraf ve yazıları alarak NFT ismi verilen özel bir doküman yapmak istedi. Bu hususta görüşmeler tamamlanmadan bu görüşmeleri durdurduk. Bir mukaveleye varılmadan, kelamı edilen bu şirkete, noterden ihtarname çekilerek bahis üzerinde görüşmelere son verildi.
Buna rağmen iki vakıf yönetim kurulu üyesi mevzu hakkında savcılığa kabahat duyurusunda bulundu. Cumhuriyet savcılığı bu müracaatlar karşısında takipsizlik kararı verdi.
Ancak bu mevzu gazetenin en kıymetli konusu üzere aylarca tartışmaya açıldı.
İkinci bahis e-ticaret yasası Meclis’te konuşulurken özel haber yapıldığı, bu bahiste ilan için bir şirketten 500.000 lira alındığıdır. Öncelikle belirtmeliyim ki kelam konusu edilen olay, gazete idaresince değerlendirilmiş ve ticari taraftan de rastgele bir süreç gerçekleşmemiştir.
Cumhuriyet gazetesi, argüman edildiği üzere, bu mevzuda hiçbir özel haber yapmamıştır. Mevzu dünkü gazetede (16.6.2023) “arşivler palavrası çürütüyor” başlığıyla şöyle verildi:
“Cumhuriyet gazetesine karşı son günlerde yürütülen ağır akınların odak noktası olan e-ticaret maddesine ait eleştirel haberlerin benzerleri, tıpkı periyotta iktidar yanlısı yayın organları dahil birçok gazete ve internet haber sitelerinde yayımlandı.”
Cumhuriyet gazetesini çeşitli ortamlarda karalamaya, suçlamaya çalışan bu küme, tekrar savcılığa başvurarak savcılık tarafından kovuşturma açılsın istedi. Cumhuriyet başsavcılığı rastgele bir cürüm oluşmadığı için kovuşturmaya yer olmadığına dair karar verdi.
Tüm yapılan hareketler ortada kaldı.
Yoğun hücumlar karşısında, Basın Kurulu başkanlığı da yapmış duayen gazeteci Oktay Ekşi’ye başvurdum. Cumhuriyet gazetesinde ve öteki tüm gazetelerde bu hususla ilgili yayımlanan tüm haberleri inceleyerek objektif bir rapor vermesini rica ettim. Oktay Ekşi raporunda şöyle diyor:
“Cumhuriyet gazetesinde yayımlanan bu haberlerin basın meslek prensiplerine hiçbir karşıt yanını görmedim.”
İSTİFAM İSTENİYOR
Cumhuriyet gazetesine 1992 yılında İlhan Selçuk’un davetiyle geldim. Kesintisiz 16 yıl şirketin yönetim kurulu başkanlığını yaptım. İlhan ağabeyin vakıf başkanlığı müddetinde vakıf lider vekilliği yaptım. Yüzlerce makale yazdım. 30 yıldır Cumhuriyet’in içindeyim, Cumhuriyet işçileriyle birlikte gazetenin yaşaması için çalışıyorum. Lakin okuyucularımız, CUMOK’lar, müelliflerimizin büyük çoğunluğu bu kadar kritik bir periyotta gazetenin başından ayrılmamın hakikat olmadığını belirtiyorlar.
Bundan 25 gün evvel 22 Mayıs 2023 tarihli vakıf yönetim kurulu toplantısında 5 saat tüm mevzular konuşuldu. Bu evrede misyona devam etmek için inanç oyuna başvurulmasını istedim.
12 üyenin 9’u bana inanç oyu verince, öteki üç üye de inanç oyu verdiler. Yani oybirliği ile inanç oyu aldım.
Ancak artık bu üç üye ısrarla istifamı istiyor: Son 25 günde ne oldu, kimlerle konuşuldu da bu üç üye ısrarla benim istifamı istiyor?
Karmaşa yaratarak kamuoyunu harekete geçirmek, üzerimde kamuoyu baskısı uygulamak istiyorlar.
Tartışılan iki mevzuyu üstte anlattım. Her iki bahiste da vakıf yönetim kurulu üyeleri savcılığa başvurdu. Her iki bahiste da cumhuriyet başsavcılığı kabahatin oluşmadığını ve kovuşturmaya yer olmadığını belirterek takipsizlik kararı verdi.
Şimdi, istifamı isteyenlere sormak istiyorum:
Masumiyet karinesi diye bağırıyoruz. Neden hukuka ve masumiyet karinesine hürmet duymuyorsunuz?
Bir öbür kıymetli mevzu vakıf idare şurasında konuşulan mevzuların palavra yanlış dışarıya sızdırılmasıdır. Nerede adalet, sadakat ve Vakıf üyeliği sorumluluğu…
GENEL YAYIN YÖNETMENİ
Tuncay Mollaveisoğlu Bodrum’da yaşıyordu. Onun İzmir ofisinin başına gelmesi, oradan genel yayın yönetmeni olması için birinci derecede çaba gösterdim.
Altı aydır genel yayın direktörlüğü yapıyordu. Ne yazık ki Cumhuriyet gazetesinin içinden yetişmeyenler, onun ruhunu özümseyemiyorlar.
Yazdığı son yazıda gazetenin saygınlığını yaralayıcı, vakıf yönetim kurulu üyelerinin onurlarını kırıcı cümleleri çıkarırsa yazının yayımlanacağını söyledim: Yoksa dünyanın hiçbir yerinde, hiçbir gazetenin böylesi taarruzlarla dolu bir yazıyı yayımlamasının mümkün olmadığını belirttim.
Tuncay Mollaveisoğlu, istifa etme münasebetlerini raporlayan bu yazıda ısrar etti. Hengame etmeden ağabey-kardeş üzere ayrıldık. Basın hayatında muvaffakiyetlerinin devamını dilerim.
ÖNEMLİ SORU
Önemli soru şudur: Bu küme, neden gazetemizi ve gazetenin yöneticilerini suçlamak, karalamak için kimi toplumsal medyayı kullanıyor? Niye Cumhuriyet gazetesinin, yöneticilerinin ve çalışanlarının haksız yere iktidarın yandaş medyasında maksat gösterilmesine neden oluyor? Neden vakıf idare şurasında bu mevzuları görüşmek yerine kamuoyunu etkilemeye çalışıyor?
Tüm bilgiler ve gelişmeler o denli gösteriyor ki karşımızdaki olay, birtakım münasebetler yaratılarak Cumhuriyet gazetesini ele geçirme olayıdır.
Cumhuriyet gazetesi bir Kuvayı Ulusala kurumudur. İşgal edilemez, satılamaz, satın alınamaz.
Yazımı değerli bir deyişle bağlıyorum. Şöyle ki:
“Rüzgârsız bir havada dönen fırıldağın elbette bir üfleyeni vardır.”